Straw-Manning “Oyun, oyunu öğretir”

ÇOK fazla gördüğüm bir şeyi ele almam gerekiyor. Bu, “oyun oyunu öğretir” ifadesinin tam olarak ne anlama geldiğini belirleyen oyun bağlamı eğitim yaklaşımının geçerliliği hakkında tartışan koçlardır.

Bir tanımla başlayalım. Wikipedia’ya göre:

A saman adam yanılgı (bazen şöyle yazılır saman adam), gerçekte tartışılandan farklı bir argümanı çürütmek, ancak ayrımı tanımamak veya kabul etmemek gibi gayri resmi bir yanılgıdır.

“Oyun oyunu öğretir” sözüne saldıranların kullandığı saman adam, koçların her zaman sadece oyun oynadığı ve aslında herhangi bir talimat/geribildirim/vb. sağlamadığı anlamına gelir. Başka bir deyişle, topları yuvarlayıp çocuklara oynamalarını söylüyorlar. Eminim bu argümanı duymuşsunuzdur. Belki kendin kullanmışsındır. Tabii ki mesele bu değil. En iyi ihtimalle bu kötü bir antrenörlüktür. Aslında bu daha çok aktivite yönetimine ya da buna benzer bir şeye benziyor, koçluk değil.

Eğer işleri tersine çevirirsek ve daha teknik eğitim yaklaşımını (‘talim, matkap, matkap’?) saman adam olarak kullansaydık, bu, yaptıkları tek şeyin izole edilmiş beceri (bloke edilmiş) tatbikatları olduğunu söylemek gibi bir şey olurdu. Tekrar ediyorum, eğer bunu yapan bir koçla karşılaşırsanız, bunun oldukça kötü bir koçluk olduğunu söylersiniz; özellikle de oyunculara herhangi bir talimat/geri bildirim/vs. sunmamışlarsa.

Antrenörlerin “sadece topları yuvarlayıp oynaması” örnekleri var mı? Kesinlikle! Ancak karşılaştığım ya da adını duyduğumların hepsi aslında “oyun oyunu öğretir” savunucuları değildi. Onlar sadece maaş çeki için orada bulunan tembel insanlardı. Ancak bu, yaklaşımı yanlış anlayan ve yanlış uygulayan koç örneklerinin olmadığı anlamına gelmiyor. Benzer şekilde, nasıl daha iyi yapılacağına dair hiçbir fikri olmayan, daha izole beceri antrenmanı yapan koçların örnekleri de var.

Alıntılamak Mark Lebedew:

Kötü antrenörler kötü antrenörlerdir. Seçtikleri dogmatik konum ne olursa olsun her zaman kötü olacaklardır. Onları kötü antrenör yapan pozisyonları değil.

O halde artık saman adam tartışmalarından uzaklaşalım. Diğer tarafın olabilecek en kötü örneğine saldırmamız bizi hiçbir yere götürmez. Hepimiz bunun kötü bir antrenörlük olduğunu kabul ediyoruz. Tartışmak istiyorsanız bunu doğru temelde yapın. Bu durumda, oyun bağlamında yapılan antrenmanın belirli bir durumda daha izole bir şekilde yapılan antrenmana daha iyi/kötü/eşdeğer olup olmadığı önemlidir.

Ve eğer diğer tarafta saman adam olmaktan başka bir şey yapamıyorsanız, “neyin işe yaradığı” zihniyetine takılıp kalamayacağınızı düşünün.

Bir yana, oyun bağlamı eğitimi için “oyun oyunu öğretir” deyimini hiçbir zaman gerçekten sevmedim. Gördüğümüz gibi, saman adamı kandırmak çok kolay.