Gençlere temelleri öğretmek – Voleybol Koçluğu

Bu soru bir koçluk grubunda ortaya çıktı.

12 yıldır takımı olmayan bir ilkokul için program yapmam istendi. Bir süre gerçekten temel konulara konsantre olacağım ve devam etmeden önce çocuklara sağlam bir temelin ne kadar önemli olduğunu göstermek veya öğretmek konusunda fikri olan var mı merak ediyorum. Korkarım anlamayacaklar ve pratik yapmaktan sıkılacaklar.

Bana göre son cümle, soruyu cevaplamanın anahtarıdır.

Can sıkıntısı, gerçek bir risk olduğunu düşündüğünüz bir şeyse, kesinlikle farklı bir yaklaşım benimsemeniz gerekir. Çocukların anlayamamasından korkuyorsanız, yine zihniyet değişikliği uygun görünüyor.

Bu koçun becerilerle ilgili “temelleri” düşündüğünü garanti edebilirim. Bu durumda becerilerin gerçek temel olmadığını ve muhtemelen birçok insanın genel olarak düşündüğü kadar temel olmadığını iddia ediyorum. Bir koçun gerçek temellerle ilgili olarak belirttiği gibi:

Oyuncuların takım olarak etkileşimleri ve oyunun akışıdır.

Ve bunun ötesine geçen – özellikle bu kadar genç bir yaş grubu için – EĞLENCE çok önemli. Bir koçun ilk hedefi “geri gelmelerini sağlamak” olmalıdır. Bunu yapamıyorsan, başka hiçbir şeyin önemi yok. Bunu işleri doğru şekilde yapılandırarak yapabilirsiniz.

Daha da önemlisi, eğlenirken yapmasını istediğiniz şeyi yapmalarının yollarını bulun. LTAD ilerlemesinin ilk adımındasınız. “Öğretmeyi” sınırlı tutun. İşleri taze ve ilgi çekici tutmak için onlara çok şey yaptırın ve farklı şekillerde yapın.

Bunu yapmanın bir yolu

Geçme girişini kullanarak bir örnek vereyim.

Onlara ön kol geçişinin nasıl yapılacağını göstererek başlayın. Çok basit. Çok basit. Sonra onları çiftler halinde gönderin. Birini fırlatın ve diğerini topu kendilerinin yakalayabileceği kadar yükseğe fırlatın. Onlara, “Bakalım en çok hangi çiftin çarpıp yakalayabildiğini görelim, 2 dakika” gibi bir şey söyleyin. Ardından, partnerinin yakalayabilmesi için geçmesi gereken yere çevirin.

Oradan onları üçlü gruplara ayırabilir ve topu kendilerine atmayan ortağa pas vermelerini sağlayabilirsiniz. Ardından, atışın yanlarında bir hedefle file üzerinden gelmesine geçebilirsiniz.

Bundan sonra basit küçük oyunlara geçmek gerçekten çok kolay. En basiti, topu ağ üzerinden geçiren partnerinize geçtiği 2 dokunuşlu bir egzersiz olacaktır. Ardından üçüncü bir dokunuşta ekleyebilirsiniz.

Tüm bu süreç boyunca onlara hedefler verirsiniz veya yarışmalar düzenlersiniz. Bu motivasyon seviyesini yüksek tutar. Ve tabii ki etrafta dolaşıp işleri düzeltmelerine yardımcı olabilirsiniz.

İlerlemeyi görebiliyor musun? Basit bireysel beceri uygulamasıyla başladı. Ardından, oyuncunun topla bir takım arkadaşına oynaması şartı eklendi. Bu, yukarıdaki alıntıda belirtilen etkileşimi geliştirmeye başlıyor. Ve 2-dokunma ve 3-dokunma egzersizleri ile, ortaklardan birine tahmin edilebileceği gibi topu başlatmaktan sonra karıştırmaya geçebilirsiniz, böylece artık bir sonraki işbirliği katmanına sahip olurlar – topun kimin olduğunu anlamaya başlarlar.

İşte! Voleybol oynuyorlar! Bunun için oradalar, bu yüzden onları mümkün olan en kısa sürede oraya götürmek yalnızca sizin lehinize olur. Ve gerçekten saf voleybol olmak zorunda bile değil. Diğer varyasyonlarla oyunun temel unsurlarını öğrenmelerini sağlayabilirsiniz.

Tüm bunların anahtarı, oyunculara yeni, eğlenceli zorluklar sunmaya devam etmektir. Oyuncular, siz onlarla aynı fikirde olsanız da olmasanız da zaten elde etmiş gibi hissettikleri bir şeyi yapmaya devam ettiklerinde can sıkıntısı başlar.