Eğitim dikkatli olmalı, akılsız değil

Bunu ver Vern Gambetta’dan alıntı bir okuma

Bir devrede bir dizi egzersizi bir araya getirmek ve buna zihinsel dayanıklılık eğitimi demek, aptalca şeyler yapmak için sadece bir bahanedir. Yorulmak antrenman değildir. Bu tür egzersizler sporcuya hareketleri yapmayı, beynini patlatmayı öğretir, aslında zihinsel olarak istediğin şeyin tam tersi. Sürekli görüyor olman onu doğru yapmaz. Eğitim akılsız değil dikkatli olmalıdır. İyi bir antrenman seansı zihinsel konsantrasyon, yoğunluk ve odaklanma gerektirir. Herkes birini yorabilir. Bu eğitim değil. Sporcuların rekabette en iyi performanslarını sergilemek için daha iyi olmaları için ne yapmaları gerektiğine odaklanın.

Beynini kapatmakla ilgili kısım anahtardır. Bir atlet o noktaya geldiğinde, hayatta kalma moduna geçer. Artık antrenman yapmıyorlar. Ve aşırı derecede yorgun olduğunuzda zihinsel olarak sağlam olmadığınız için, işlerin bu yönünü de geliştirmiyorsunuz.

Şimdi, bu fiziksel yorgunlukla ilgilidir. Denklemin bir başka tarafı da zihinsel yorgunluktur. Oyuncuların antrenmandan sonra fiziksel olarak yorgun hissetmelerini bekliyoruz – büyük olasılıkla bitkin değil, ama en azından biraz çalıştıklarının farkındalar. Zihinsel taraf için de aynı olmalıdır. Aslında, sahada bir şeyler yapmadan önce özellikle zihinsel yorgunluk yaratmanın bir değeri olabilir.

Başka bir deyişle, oyuncuların zihinsel olarak yorgun olduklarında zihinsel sağlamlığı oluşturan odaklanmayı, duygusal düzenlemeyi vb. nasıl koruyacaklarını öğrenmeleri gerekir. Bu, hem eğitim bağlamında hem de rekabette oyuncu katılımıyla bağlantılıdır.

Bir yandan, oyuncuların beyinleri, meydan okuma eksikliği nedeniyle de kapanabilir. Bir şey çok basitse, otomatik pilota geçerler, bu da gerçekten antrenman yapmadıkları anlamına gelir. Hayal kırıklığına uğramadan onları meşgul eden zorluk seviyesini bulmalısınız.