Kitap İncelemesi: Altın Kaderimizse Sean Murray

ABD’deki voleybol tarihinin herhangi bir incelemesi, 1984 Olimpiyatları’nda erkek milli takımının altın madalya kazanmasının büyük bir dönüm noktası olduğu sonucuna varmaktan başka bir şey yapamaz. Olanlardan kısa bir süre sonra, o takımın baş antrenörü Doug Beal, Spike! Ayrıca hepsi hakkında oldukça kötü bir film var. spiker bu mevcut Amazon Prime Videosu. Başrollerde olmasa da oyuncular arasında Beal, Bill Neville, Tony Crabb ve ekip üyeleri yer alıyor.

Olaya karışanların hikayelerinin yanı sıra – ünlü/kötü şöhretli Outward Bound gezisi hakkında olanlar gibi – bu olaylarla ilgili Beal’in kitabının ötesinde pek bir inceleme yapmadık. Kesinlikle olaylara dışarıdan birinden hiçbir şey.

Babası takımın spor psikoloğu olan Sean Murray sayesinde artık durum böyle değil. Yıllarca çalıştıktan sonra yazdı Altın Bizim Kaderimizse masalı anlatmak için. Kitapta, ABD Kadınlarının ilk altın madalyalarını almalarına da yardımcı olan Karch Kiraly’den bir önsöz yer alıyor. Karch’ın katkısından beni en çok etkileyen şeylerden biri, bunca yıldan sonra onun bile yeni içgörüler kazanmasıydı.

Arka plan olmadan hiçbir Olimpiyat altını hikayesinin değeri yoktur ve Murray kesinlikle bunu sağlar. Kitap, okuyucuyu 1960’lara ve 70’lerin başlarına götürüyor. İşte o zaman Jim Coleman ve Carl McGown gibileri ABD erkeklerini yönetiyordu. O zaman çok farklı bir durum vardı. Antrenörler ve oyuncular büyük turnuvalar için bir araya geldiler (örn. Olimpik elemeler), ama bu kadardı. 70’lerin sonlarına kadar, o zamanlar dünyanın diğer ülkelerinde olduğu gibi tam zamanlı, yıl boyu süren bir milli takım programı yok.

Kitap, o dönemin sıkıntılarını ve sıkıntılarını paylaşma konusunda iyi bir iş çıkarıyor. Ve birçoğu vardı! Daha genç okuyucular, California ve Midwest’ten oyuncular arasında ne kadar büyük bir bölünme olduğunu fark etmeyecekler. Büyüktü! Bu, Murray’in bize gösterdiği gibi, bu zaman diliminde çeşitli şekillerde ortaya çıktı. Ve elbette, her zamanki organizasyonel, koçluk ve takım zorluklarınız da vardı.

Bütün bunlar Los Angeles’taki ’84 Oyunları için hazırlıklara yol açar. Takım ’80’e katılmayı başaramadı (kadınlar kazansa da), bu yüzden ABD bu Oyunları boykot etse de, işlerin önemli ölçüde değişmesi gerektiğine dair büyük bir his vardı. Bu dört yıl kitabın büyük odak noktasıdır.

Beal’in anlatımın merkezinde olması muhtemelen o kadar da sürpriz olmayacak. Baş antrenör olarak – Neville ve Crabb tarafından desteklendi – gemiyi yöneten ve büyük kararları veren oydu. Murray, başkalarının hikayelerini iç içe geçirme konusunda iyi bir iş çıkarıyor. Buna, Olimpiyat kadrosunda yer almayanların yanı sıra yapanlar da dahildir.

Oyuncular arasında Chris Marlowe (kapakta gösterilen) en çok sayfa zamanını alan isim. Bugün birçok insan Marlowe’u bir voleybol (ve basketbol) yayıncısı olarak tanıyor. Yine de, ’84 takımının kaptanlığını yaptığını kaç kişi biliyor? Bir marş olmasa da, takımın lideri olduğu açık. Altın arayışındaki kişisel yolculuğu anlatıma güzel bir derinlik katıyor.

Benim için hikayenin en ilginç kısımlarından biri Brezilya atlama servisleriyle ilgiliydi. O noktada henüz sporun derinliklerine inmemiştim, bu yüzden 1984’te servisin bloke edilmesine izin verildiğini fark etmedim/hatırlamadım (gerçi 80’lerin ortalarında biraz zıplamayla ilgili kuralları hatırlıyorum). Bugün nasıl görüneceğini bir düşünün!

Genel olarak, bu takımın hikayesinin bu kitapta oldukça iyi anlatıldığını düşünüyorum. Şüphesiz o günleri hatırlayacak yaştaki okuyucular, o zamanlar hakkında başka bir bakış açısı duymaktan keyif alacaklardır. Diğer herkes, ABD milli takım programının nereden geldiğine dair iyi bir fikir edinecek ve bu, bugün göründüğüyle keskin bir tezat oluşturuyor. Ve voleybolun o kadar büyük bir spor olmadığı diğer ülkelerdekilerin orada biraz ilham alabileceğini hissediyorum. Bu amaçla kesinlikle verirdim Altın Bizim Kaderimizse bir okuma. 13 Temmuz’da çıkıyor, ancak şimdi ön sipariş verebilirsiniz.

Aslında o gün sanal bir lansman partisi var. Aşağıdaki ayrıntılara bakın. Yapabilirsiniz canlı yakınlaştırma için buradan kaydolun.

Şimdi kadın tarafı için eşdeğer bir şeye ihtiyacımız var. Çok az insanın duyduğu, kesinlikle paylaşmaya değer pek çok hikaye var.

Not: Yazar bana kitabın bir kopyasını verdi, ancak bunun dışında bu incelemenin içeriği hakkında herhangi bir girişi olmadı.