Virginia’ya gidin ve Bölüm I’e geri dönün!

15 yılı aşkın bir süredir ve çok fazla kilometre yaptıktan sonra, NCAA Division I voleyboluna geri dönüyorum!

Radford Üniversitesi

Geçen hafta bana Koç Yardımcılığı pozisyonu teklif edildi ve kabul edildim. Radford Üniversitesi. Okul, Virginia’nın Kuzey Karolina ve Batı Virginia arasındaki kesiminde yer almaktadır. Radford şehri kesinlikle küçük bir şehir ve 2020 nüfusu sadece 16.000 civarında. Yine de tamamen ortalarda bir yer değil. Virginia Tech’in evi olan Blacksburg, sadece yaklaşık 30 dakika uzaklıktadır.

Üniversitede yaklaşık 10 bin lisans öğrencisi olmak üzere yaklaşık 11 bin öğrenci var. Bu, son iki yıldır bulunduğum Medaille’den yaklaşık 8 kat daha büyük. Önceki iki NCAA koçluk durağım Midwestern State ve Brown’ın yaklaşık iki katı, ancak İngiltere’de koçluk yaptığım Exeter’in yarısından daha az.

Radford Voleybol

Radford Voleybol rekabet eder Büyük Güney konferans. High Point, Winthrop ve Campbell sırasıyla konferans turnuvasını kazandı ve son üç sezonda NCAA turnuvasında Büyük Güney’i temsil etti, bu yüzden insanlar konferans üyeleri arasında bu isimleri biliyor olabilir.

Radford son birkaç sezon zor bir dönem geçirdi. 2020 sezonunda (Bahar 2021) sadece konferans programı oynayarak 3-13 gittiler. Ardından 2021’de 6-22’ydi ve Büyük Güney’de 4-12’lik bir iz vardı. Program, her şey kapanmadan bir ay önce Şubat 2019’da yeni bir baş antrenör aldı. Bir yönetici bana oyuncuların covid durumuyla gerçekten mücadele ettiğini gözlemledi. Üstelik, görev süresinin o ilk bölümünde takımla çalışamayan yeni bir koçunuz vardı. Açıkçası, iyi bir kombinasyon değil.

Yine de 2011’den 2018’e kadar Radford, konferanstaki en iyi programlardan biriydi. Normal sezonu üç kez ve konferans turnuvasını iki kez kazandılar. Bu süre zarfında en azından turnuvayı final yapmadıkları tek bir sezon vardı. Aslında, 1986’da Büyük Güney’in başlangıcına geri dönerseniz, Radford normal sezon unvanını 9 kez kazandı ya da paylaştı, turnuvayı 6 kez kazandı ve 7 kez ikinci oldu.

Başka bir deyişle, başarı geleneği olan bir programdır.

Neden şimdi?

Bu hareket aslında aniden ortaya çıktı. Fırsatı duyduğum andan teklifi kabul ettiğim zamana kadar sadece iki hafta geçti. Bu, Bölüm I’de çok fazla hareket olma eğiliminde olan yılın zamanı değil (bu iş döngüsü kesinlikle olağandışı bir durum olsa da!), bu yüzden böyle bir şeyin olmasını beklemiyordum. Bir şey olursa, bir şeylerin geliştiğini görebileceğim kadınlar sezonundan sonra olacağını düşündüm.

Sadece 2 yıl sonra Medaille’den neden ayrıldığına gelince, bu basit bir gerçeğe geliyor. Ben daha gençleşmiyorum. Gerçekten iyi bir pozisyonda çalışmak için uzun yıllar koçluk yapma potansiyeli olan 20’li yaşlarda değilim. Bu tür bir kişinin eninde sonunda edineceği türden bir deneyime, bilgiye, bağlantılara vb. sahibim. Medaille işi – kendi koçluk zorluklarını sunsa da – elimdeki tüm kaynakları gerçekten işe koyabileceğim bir iş değil. Orada ne kadar uzun süre kalırsam, yapabileceğim bir pozisyona geçmem o kadar zorlaşırdı.

Neden yardımcı antrenör?

Kabul etmeliyim ki, bu son döngüde bir dizi baş koçluk pozisyonuna başvurdum. Büyük çoğunluğu Bölüm II’deydi, ancak Bölüm I’de de birkaç tane vardı. Sadece bir Bölüm III pozisyonu için başvurdum, niyetim sadece Medaille’de bulunduğumdan bariz şekilde daha iyi bir durum için hareket etmekti ve çoğu durumda bunu görmedim. Hiçbirinden herhangi bir çekiş alamadım, ancak en azından dikkate almak için güçlü bir davam olduğunu hissettiğim kişiler bile.

Kariyerimin bu noktasında neden asistanlık pozisyonuna gittiğimi merak ediyor olabilirsiniz. Bu adil bir soru. Baktığım iki ana yol var.

Birincisi, sorumlu olmakla ilgili bir egom yok. Bana göre bu, programın başarısına katkıda bulunduğumu bildiğim iyi bir durumda olmakla ilgili. Bunun olması için teknik direktör olmama gerek yok.

İkincisi, bazı açılardan asistan olarak baş antrenör olarak yapabileceğinizden daha fazlasını başarabilirsiniz. HC’nin her şeyi denetlemesi gerekirken, AC’nin belirli alanlarda daha dar bir odağı olabilir. Bunu yaparken, AC aslında çok büyük bir katkı sağlayabilir. Buna bir örnek, Buenos Aires’e MSU gezisini planladığım ve organize ettiğim zamandır. Bir kez gitmeye karar verdiğimizde, HC’nin aslında hepsini bir araya getirmekle pek ilgisi yoktu. Onu bana bıraktı.

Bütün bunlar, doğru bir durum olması gerektiğini söyledi. Sadece üç AC işine başvurdum (tümü I. Bölüm), çünkü bunlar uygun olacağını düşündüğüm tek işlerdi ve bir şansım olabilirdi.

Neden Radford?

Doğal olarak mülakat sürecinde bu soru bana defalarca soruldu.

Bunun bir nedeni, yeni deneyimler yaşamayı sevmem. Radford gibi bir yerde hiç yaşamadım – küçük bir şehir, daha kırsal alan, biraz rakım (2000’+). Ve aslında benim atalarımla bir bağlantı var. Radford maskotu, birçok İskoç göçmen tarafından Appalachians’ın yerleşimine geri dönen Highlander’dır. üniversite bile bir festivale ev sahipliği yapıyor her yıl bu mirası kutlamak için. Annemin soyunun önemli bir kısmı, birçoğu bölgede (çoğunlukla Kuzey Carolina olsa da) yaşayan İskoç’tur.

Bir diğer önemli sebep de, bir programın inşasının/yeniden inşasının bir parçası olmayı sevmemdir. Midwestern’e bunu yapmak için gittim ve açıkçası Medaille’de de almam gereken bir şeydi. Radford, yukarıda özetlediğim gibi, voleybolda başarılı bir geçmişe sahip. Bu yüzden, yalnızca programı daha iyi hale getirme ihtiyacının olmadığı bir duruma doğru ilerliyorum, aynı zamanda tarih, tam olarak bunu yapmak için iyi bir şans olduğunu gösteriyor. Sadece işleri doğru şekilde yapmamız gerekiyor.

Medaille hakkında değil

Bu hareketin Medaille’e karşı kötü duygularla hiçbir ilgisi olmadığını burada söylemek benim için önemli. Özellikle 2020-21 akademik yılı sırasında ve sonrasında, büyük ölçüde o sezonu covid’e kaptırmanın bir sonucu olarak, ayrılıklarla içleri burkan bir kadın takımı oluşturmaya devam etmeyi dört gözle bekliyordum. Koçluk kayıtlarımdan hatırlarsınız, geçen sezonu sadece yedi sağlıklı(ish) bedenle kapatmıştık. Bu yıl tam bir kadroya koçluk yapmak ve daha az seyahat ile yeni bir konferansa geçmek güzel olacaktı (tek bir maç oynamak için 8 saatten fazla otobüs süresi yok). Bu deneyimi kaçırdığım için kesinlikle üzüleceğim.

Yine de çok fazla zaman, çaba ve duygu harcadığınız bir yerden ayrılmak her zaman zordur.

ne gelecek

Bu noktada Radford ekibiyle ilgili konuşabileceğim pek bir şey yok. Kesin olarak söyleyebileceğim tek şey, birbirinizi daha çok tanıyacağımızdır! Geçen sezonki takımdan sadece 6 oyuncu dönecek. Yeni gelen 15 kişi, yeni başlayanlar ve transferler arasında neredeyse eşit olarak bölünmüş durumda.

İlk konuşmalarımızdan muhtemel görünen tek şey, pasörlerden sorumlu olacağım. Biri Alman olan bir JUCO transfer genç. Diğer ikisi birinci sınıf öğrencisi. Bu ilginç olacak!